Diclac 150 Duo tabl.o zmodyf.uwal. 0,15 g 10 tabl. (blister)

1 tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu zawiera 150 mg diklofenaku sodowego w postaci szybko uwalnianej (25 mg) i wolno uwalnianej (125 mg). Preparat zawiera również laktozę.

Dla dorosłych dawka dobowa wynosi 75-150 mg diklofenaku. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 150 mg na dobę. Jeśli objawy choroby są nasilone w nocy lub rano, zaleca się przyjmowanie preparatu wieczorem. W łagodniejszych przypadkach, także w długotrwałym stosowaniu, dawkę 75 mg uważa się za wystarczającą. 

Nie jest wymagana zmiana dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku.

Leczenie diklofenakiem nie jest na zalecane u pacjentów z rozpoznaną chorobą układu krążenia lub niewyrównanym nadciśnieniem tętniczym.

Lek jest przeciwwskazany również dla pacjentów z niewydolnością nerek i/lub niewydolnością wątroby.

Nie zaleca się stosowania leku u dzieci i młodzieży.

Tabletki należy przyjmować podczas posiłku, połykać je w całości (bez rozgryzania), popijając odpowiednią ilością płynu.

Lek działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo.. Mechanizm działania polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenazy prostaglandynowej. Tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu składają się z 2 warstw: warstwa w kolorze różowym (tabletka zwykła) zawiera szybko uwalnianą dawkę inicjującą (1/6 dawki całkowitej); a w warstwie białej znajduje się pozostała część substancji czynnej (5/6 dawki), która uwalnia się powoli. Z tabletki 2-warstwowej 150 mg po 15 min od połknięcia uwalnia się około 10% leku, po 12 h od podania - około 80%, a po 16 h około 90% leku. Diklofenak przenika do płynu maziowego, gdzie osiąga maksymalne stężenie w 2-4 h po uzyskaniu maksymalnego stężenia w osoczu. Stężenie to jest większe niż w osoczu i pozostaje większe nawet przez 12 h. W 99,7% wiąże się z białkami osocza. Metabolizowany jest w wątrobie. Mniej niż 1% dawki wydala się w postaci niezmienionej, a pozostała część wydalana jest w postaci metabolitów poprzez żółć z kałem.

Preparat stosowany jest w leczeniu:

- zapalnych lub zwyrodnieniowych postaci choroby reumatycznej: reumatoidalnego zapalenia stawów, choroby zwyrodnieniowej stawów, zapalenia stawów kręgosłupa, zespołów bólowych związanych ze zmianami w kręgosłupie, reumatyzmu pozastawowego.

- bólów spowodowanych pourazowymi i pooperacyjnymi stanami zapalnymi i obrzękami, np. po zabiegach stomatologicznych lub ortopedycznych.

- stanów bólowych i zapalnych w ginekologii, np. pierwotnego bolesnego miesiączkowania lub zapalenia przydatków.