Doxonex tabl. 4 mg 30 tabl. (3 blist.po 10 szt.)

1 tabletka zawiera 4 mg doksazosyny w postaci mezylanu. Lek zawiera również laktozę.

Łagodny rozrost gruczołu krokowego:

Początkowa dawka dobowa to 1 mg; dawkę można stopniowo zwiększać, co 1-2 tyg., do 2 mg raz na dobę, następnie do 4 mg raz na dobę i do maksymalnej dawki 8 mg raz na dobę (zazwyczaj zalecana dawka wynosi 2-4 mg raz na dobę).

Nadciśnienie tętnicze:

Początkowo 1 mg.; po 1-2 tyg. dawkę można zwiększyć do 2 mg raz na dobę, następnie do 4 mg raz na dobę i do maksymalnej dawki 8 mg raz na dobę (u większości pacjentów, odpowiedź na leczenie występuje po zastosowaniu dawki do 4 mg raz na dobę). 

Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Lek należy przyjmować w trakcie posiłku lub niezależnie od niego, popijając wodą. Tabletki można dzielić na połowy, wzdłuż linii podziału.

Lek ten to selektywny i kompetycyjny antagonista postsynaptycznych receptorów α₁-adrenergicznych, o działaniu naczyniorozszerzającym. U osób z nadciśnieniem tętniczym powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi wynikające ze zmniejszenia oporu obwodowego. Nie powoduje odruchowej tachykardii, zwiększenia pojemności minutowej ani aktywności reninowej osocza, co jest tłumaczone zachowaniem presynaptycznej kontroli uwalniania noradrenaliny. U pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego  wpływa na poprawę wyników badań urodynamicznych i zmniejszenie dolegliwości. Działanie to spowodowane jest wybiórczym blokowaniem receptorów α₁-adrenergicznych zlokalizowanych w mięśniach gładkich gruczołu krokowego i szyi pęcherza moczowego. Rozkurcza mięśnie gładkie trójkąta pęcherza moczowego, zwieracza pęcherza moczowego i sterczowego odcinka cewki moczowej oraz mięśnie zrębu gruczołu krokowego, przez co zmniejsza dynamiczny komponent odpowiedzialny za utrudnienie odpływu moczu w BPH. Lek powoduje również nasilenie apoptozy komórek nabłonkowych i mięśniowych zrębu gruczołu krokowego, co niezależnie od blokowania receptorów α₁ uważane jest za jeden z mechanizmów przyczyniających się do złagodzenia objawów i długotrwałych korzyści ze stosowania leku w BPH. Doksazosyna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. W ok. 98% wiąże się z białkami osocza. Jest intensywnie metabolizowana (przede wszystkim na drodze O-demetylacji i hydroksylacji) i wydalana głównie z kałem, w postaci metabolitów.

Preparat stosowany jest w leczeniu:

- objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego

- nadciśnienia tętniczego, jednak nie jako lek pierwszego rzutu (lek może być stosowany w skojarzeniu z tiazydowym lekiem moczopędnym, β-adrenolitykiem, antagonistą kanału wapniowego lub inhibitorem ACE).