Duloxetine Mylan kaps.dojel.twarde 0,06 g 28 kaps.

1 kapsułka dojelitowa zawiera 60 mg duloksetyny (w postaci chlorowodorku). Lek zawiera również sacharozę i sód.

Dorośli

Duże zaburzenia depresyjne: zarówno zalecana dawka początkowa jak i dawka podtrzymująca wynoszą 60 mg raz na dobę i mogą być przyjmowane podczas posiłku lub między posiłkami. Zwykle po 2-4 tyg. terapii obserwuje się działanie leku. Zaleca się kontynuowanie terapii przez kilka miesięcy, aby zapobiec nawrotom. W przypadku pacjentów, u których uzyskano odpowiedź na leczenie duloksetyną z nawracającymi epizodami dużej depresji w wywiadzie należy rozważyć dalsze długotrwałe leczenie dawką od 60 do 120 mg na dobę.

Zaburzenia lękowe uogólnione: Zalecana dawka początkowa wynosi 30 mg raz na dobę i może być przyjmowana podczas posiłku lub między posiłkami. W przypadku braku efektów leczenie, należy zwiększyć dawkę do 60 mg. U chorych ze współistniejącymi dużymi zaburzeniami depresyjnymi zaleca się stosowanie dawki początkowej i podtrzymującej 60 mg raz na dobę. U osób, u których nie uzyskano wystarczającego efektu można rozważyć zwiększenie dawki do 90 mg lub 120 mg. Dawkę należy zwiększać w zależności od uzyskanej odpowiedzi na leczenie i tolerancji leku przez pacjenta. Po utrwaleniu się odpowiedzi, zaleca się kontynuowanie leczenia przez kilka miesięcy w celu zapobiegania nawrotom.

Ból w obwodowej neuropatii cukrzycowej: dawka początkowa oraz zalecana dawka podtrzymująca wynoszą 60 mg raz na dobę i mogą być przyjmowane podczas posiłku lub między posiłkami. Stężenie duloksetyny w osoczu wykazuje dużą zmienność osobniczą. Dlatego, u niektórych chorych, u których nie uzyskano wystarczającej odpowiedzi na leczenie, zwiększenie dawki może przynieść korzyści. Odpowiedź kliniczną należy ocenić po 2 mies. leczenia.

Dzieci i młodzież

Duloksetyny nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku <18 lat w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych ze względu na bezpieczeństwo stosowania i skuteczność.

Nie wolno stosować preparatu u pacjentów z chorobami wątroby i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. 

Należy zachować szczególną ostrożność stosując ten lek u osób w podeszłym wieku, zwłaszcza u pacjentów z dużymi zaburzeniami depresyjnymi lub uogólnionymi zaburzeniami lękowymi.

Preparat należy do leków przeciwdepresyjnych. Duloksetyna jest inhibitorem zwrotnego wychwytu serotoniny (5-HT) i noradrenaliny (NA). Słabo hamuje zwrotny wychwyt dopaminy, nie wykazuje istotnego powinowactwa do receptorów cholinergicznych, histaminowych, dopaminergicznych i adrenergicznych. Duloksetyna w zależności od podanej dawki powoduje zwiększenie zewnątrzkomórkowego stężenia serotoniny i noradrenaliny w różnych obszarach mózgu u zwierząt. Preparat powoduje normalizację progu bólowego w badaniach przedklinicznych z wykorzystaniem różnych modeli bólu neuropatycznego i bólu wywołanego procesem zapalnym oraz zmniejsza nasilenie zachowań związanych z bólem w modelu ciągłego bólu. Lek dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. W ciągu 6h od podania występuje maksymalne stężenie w osoczu. Całkowita dostępność biologiczna po podaniu doustnym wynosi 32-80% (średnio 50%). Pokarm wydłuża czas osiągnięcia stężenia maksymalnego z 6 do 10 h oraz nieznacznie zmniejsza stopień wchłaniania (o ok. 11%). Lek wiąże się z białkami osocza w ok. 96% (z albuminą i z α-1-kwaśną glikoproteiną). Duloksetyna jest w znacznym stopniu metabolizowana, jej metabolity są wydalane głównie w moczu. Zarówno CYP2D6, jak i CYP1A2 katalizują powstawanie dwóch nieaktywnych głównych metabolitów: glukuronidu sprzężonego z 4-hydroksyduloksetyną i siarczanu sprzężonego z 5-hydroksy, 6-metoksy duloksetyną.

Lek stosowany jest w leczeniu:

- dużych zaburzeń depresyjnych

- bólu w obwodowej neuropatii cukrzycowej

- zaburzeń lękowych uogólnionych.