Elicea tabl.powl. 0,01 g 28 tabl. (4 blist.po 7 szt.)

1 tabletka powlekana zawiera 10 mg escytalopramu (w postaci szczawianu). Lek zawiera również laktozę.

Zaburzenie lękowe z napadami lęku (lęk paniczny) z agorafobią lub bez agorafobii: w pierwszym tygodniu leczenia zaleca się dawkę początkową 5 mg raz na dobę, a następnie zwiększenie dawki do 10 mg na dobę. Następnie dawkę można zwiększać maksymalnie do 20 mg na dobę. Efekty leczenia widoczne są po ok. 3 miesiącach stosowania preparatu. Cala terapia trwa kilka miesięcy. 

Fobia społeczna: zazwyczaj dawka dobowa to 10 mg. Objawy ustępują zazwyczaj po 2-4 tyg. leczenia. W zależności od reakcjo pacjenta dawkę można zmniejszyć do 5 mg lub zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę. Leczenie należy kontynuować przez co najmniej 12 tygodni.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (ZOK): dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę. ZOK to choroba przewlekła i pacjenci powinni być leczeni do momentu aż objawy choroby ustąpią.

Epizody dużej depresji: dawka dobowa to 10 mg. W zależności od reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę. Działanie przeciwdepresyjne występuje zazwyczaj po 2-4 tyg. stosowania leku. Po ustąpieniu objawów, leczenie należy kontynuować przez co najmniej 6 miesięcy. 

Zaburzenie lękowe uogólnione: dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę. W zależności od reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę.

Należy unikać nagłego odstawienia leku (dawkę należy zmniejszać stopniowo przez okres co najmniej 1-2 tyg., aby uniknąć wystąpienia objawów z odstawienia).

Preparatu nie powinno stosować się u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

U chorych w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) dawka początkowa to 5 mg raz na dobę. W zależności od reakcji pacjenta na leczenie dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę.

U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.

Konieczne jest zachowanie ostrożności u osób z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (CCr poniżej 30 ml/min).

W przypadku chorych z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby w pierwszych 2 tyg. leczenia dawka początkowa to 5 mg na dobę. Dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta.

U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności podczas dostosowywania dawkowania.

Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków. 

Preparat wykazuje działanie przeciwdepresyjne. Jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny o dużym powinowactwie do pierwotnego miejsca wiązania. Wiąże się z miejscem allosterycznym na transporterze serotoniny, z 1000-krotnie mniejszym powinowactwem. Escytalopram nie ma lub ma małe powinowactwo do wielu receptorów, w tym receptorów opioidowych, receptorów histaminowych H1, receptorów α1-, α2- i β-adrenergicznych, receptorów benzodiazepinowych,  cholinergicznych receptorów muskarynowych, receptorów 5-HT1A, 5-HT2, DA D1 i D2. Lek wchłania się prawie całkowicie (pokarm niema na to wpływu). Średni czas do uzyskania stężenia maksymalnego wynosi 4 h po wielokrotnym podaniu dawki. Stan stacjonarny stężenia w osoczu osiągany jest po ok. 1 tyg. Bezwzględna biodostępność wynosi ok. 80%. Escytalopram i jego główne metabolity wiążą się z białkami osocza w mniej niż 80%, metabolizowany jest w wątrobie do metabolitu demetylowanego oraz didemetylowanego. Oba metabolity są farmakologicznie czynne. Substancja macierzysta jak i metabolity są częściowo wydalane w postaci glukuronidów. Metabolizm escytalopramu do metabolitu demetylowanego zachodzi głównie z udziałem CYP2C19. Możliwy jest również udział CYP3A4 oraz CYP2D6. Escytalopram i jego główne metabolity są eliminowane zarówno drogą nerkową jak i wątrobową (metaboliczną) , a wieksza część dawki wydalana jest w postaci metabolitów z moczem.

Tabletki zaleca się w leczeniu:

- zaburzenia lękowego z napadami lęku (lęk paniczny) z agorafobią lub bez agorafobii

- fobii społecznej

- zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego

- epizodów dużej depresji

- zaburzenia lękowego uogólnionego.