Emanera kaps.dojel.twarde 0,04 g 56 kaps.

Substancją czynną leku jest ezomeprazol - każda kapsułka dojelitowa, twarda zawiera 40 mg ezomeprazolu, w postaci dwuwodnej soli magnezowej.
Pozostałe składniki to sacharoza, skrobia kukurydziana, powidon K30, sodu laurylosiarczan, alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 3000, makrogol 6000, talk, magnezu węglan ciężki, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30% oraz polysorbat 80 w peletkach w rdzeniu kapsułki oraz żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171) i żelaza tlenek czerwony (E 172) w otoczce kapsułki.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Dorośli w wieku 18 lat i starsi

Leczenie zgagi wywołanej chorobą refluksową przełyku (GERD):
- U pacjentów, u których stwierdzono niewielkie uszkodzenie przełyku, zazwyczaj zalecana dawka to 40 mg leku Emanera raz na dobę przez 4 tygodnie. Jeśli nie doszło do wyleczenia przełyku, lekarz może zalecić przyjmowanie tej samej dawki przez kolejne 4 tygodnie.
- Zazwyczaj zalecana dawka po wyleczeniu przełyku to 20 mg leku Emanera raz na dobę.
- Jeśli przełyk nie był uszkodzony, zazwyczaj zalecana dawka leku Emanera to 20 mg na dobę. Po wyrównaniu objawów, lekarz może zalecić przyjmowanie leku doraźnie w dawce do 20 mg na dobę.

Leczenie choroby wrzodowej wywołanej zakażeniem Helicobacter pylori i zapobieganie nawrotom choroby:
- Zazwyczaj zalecana dawka to 20 mg leku Emanera dwa razy na dobę przez tydzień.
- Lekarz zaleci również stosowanie antybiotyków, jak na przykład amoksycylina i klarytromycyna.

Leczenie wrzodów żołądka związanych z leczeniem niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ):
- Zazwyczaj zalecana dawka to 20 mg leku Emanera raz na dobę przez 4 do 8 tygodni.

Zapobieganie wrzodom żołądka podczas terapii niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ):
- Zazwyczaj zalecana dawka to 20 mg leku Emanera raz na dobę.

Przedłużone leczenie po zapobieganiu ponownemu krwawieniu z wrzodów za pomocą dożylnie podawanego ezomeprazolu:
- Zazwyczaj zalecana dawka to 40 mg leku Emanera raz na dobę przez 4 tygodnie.

Leczenie nadmiaru kwasu w żołądku wywołanego przez guz w trzustce (zespół ZollingeraEllisona):
- Zazwyczaj zalecana dawka to 40 mg leku Emanera dwa razy na dobę.
- Lekarz dostosuje dawkę w zależności od potrzeb pacjenta, zadecyduje również o czasie leczenia. Maksymalna dawka leku to 80 mg dwa razy na dobę.

Młodzież w wieku 12 lat i starsza

Leczenie zgagi wywołanej chorobą refluksową przełyku (GERD):
- U pacjentów, u których stwierdzono niewielkie uszkodzenie przełyku, zazwyczaj zalecana dawka to 40 mg leku Emanera raz na dobę przez 4 tygodnie. Jeśli nie doszło do wyleczenia przełyku, lekarz może zalecić przyjmowanie tej samej dawki przez kolejne 4 tygodnie.
- Zazwyczaj zalecana dawka po wyleczeniu przełyku to 20 mg leku Emanera raz na dobę.
 - Jeśli przełyk nie był uszkodzony, zazwyczaj zalecana dawka leku Emanera to 20 mg na dobę.

Leczenie choroby wrzodowej wywołanej zakażeniem Helicobacter pylori i zapobieganie nawrotom choroby:
- Zazwyczaj zalecana dawka to 20 mg leku Emanera dwa razy na dobę przez tydzień.
- Lekarz zaleci również stosowanie antybiotyków, jak na przykład amoksycylina i klarytromycyna.

Lek ten to S-izomer omeprazolu. Jest specyficznym inhibitorem pompy protonowej (H+/K+ ATP-azy) w komórkach okładzinowych błony śluzowej żołądka. Jego działanie polega na zmniejszaniu wydzielania kwasu solnego w żołądku. Oba izomery omeprazolu (R i S) mają podobne działanie farmakodynamiczne. Esomeprazol jest nietrwały w środowisku kwaśnym i dlatego też podawany jest w postaci peletek, które  odporne są na działanie kwasu. Wchłanianie esomeprazolu jest szybkie, ok.1-2h po podaniu występuje maksymalne stężenie. Całkowita biodostępność wynosi 64% po podaniu pojedynczej dawki 40 mg, a po wielokrotnym dawkowaniu raz na dobę zwiększa się do 89%. W 97% wiąże się z białkami osocza. Esomeprazol jest całkowicie metabolizowany przez cytochrom P450. Główną rolę w metabolizmie esomeprazolu odgrywa polimorficzny izoenzym CYP2C19, który odpowiedzialny jest  za powstawanie hydroksylowych i demetylowych metabolitów esomeprazolu. Pozostała część leku jest metabolizowana z udziałem izoenzymu CYP3A4, który odpowiada za powstawanie sulfonu esomeprazolu - głównego metabolitu obecnego we krwi. Prawie 80% dawki esomeprazolu wydalane jest w postaci metabolitów w moczu, a pozostała część z kałem.

Preparat  przepisywany jest:

Dorośli

- przedłużone leczenie po podaniu esomeprazolu we wlewie dożylnym rozpoczynającym leczenie zapobiegające ponownemu krwawieniu z wrzodów trawiennych.

- choroba refluksowa przełyku (GERD): długotrwałe leczenie pacjentów z zaleczonym zapaleniem przełyku w celu zapobiegania nawrotom, leczenie objawowe choroby refluksowej przełyku, leczenie nadżerek w przebiegu refluksowego zapalenia przełyku.

- leczenie pacjentów, u których konieczne jest stosowanie długotrwałego leczenia NLPZ: leczenie wrzodów żołądka związanych z leczeniem NLPZ, zapobieganie wrzodom żołądka i dwunastnicy, związanym z leczeniem NLPZ, u pacjentów z grupy ryzyka.

- eradykacja Helicobacter pylori w połączeniu z odpowiednim leczeniem przeciwbakteryjnym: leczenie wrzodów dwunastnicy współistniejących z zakażeniem Helicobacter pylori, zapobieganie nawrotom wrzodu trawiennego u pacjentów z chorobą wrzodową wywołaną zakażeniem Helicobacter pylori.

- leczenie zespołu Zollingera-Ellisona.

Młodzież ≥12 lat

- choroba refluksowa przełyku: objawowe leczenie choroby refluksowej przełyku, leczenie erozyjnego, refluksowego zapalenia przełyku, długotrwałe leczenie pacjentów z zaleczonym zapaleniem przełyku w celu zapobiegania nawrotom.

- w skojarzeniu z antybiotykami leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy wywołanej przez Helicobacter pylori.

- jeśli pacjent ma uczulenie na ezomeprazol lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie na inne leki z grupy inhibitorów pompy protonowej (np. pantoprazol, lanzoprazol, rabeprazol, omeprazol),
- jeśli jednocześnie przyjmowany jest lek zawierający nelfinawir (stosowany w leczeniu zakażeń HIV).

W razie wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych, należy odstawić lek Emanera i natychmiast skontaktować się z lekarzem:
- Żółta skóra, ciemne zabarwienie moczu oraz zmęczenie, które mogą być objawami chorób wątroby.
- Świszczący oddech, obrzęk ust, języka i gardła lub ciała, wysypka, omdlenia lub trudności w połykaniu (ciężka reakcja alergiczna).
- Nagłe wystąpienie ciężkiej wysypki lub zaczerwienienia skóry z pęcherzami lub złuszczaniem się skóry.

Inne działania niepożądane obejmują:
Częste działania niepożądane: ból głowy, wpływ na żołądek lub jelita: biegunka, bóle brzucha, zaparcia, wzdęcia, nudności lub wymioty, łagodne polipy żołądka.
Niezbyt częste działania niepożądane: obrzęk stóp i kostek, bezsenność, zawroty głowy, uczucie mrowienia, senność, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego (uczucie wirowania), suchość w jamie ustnej, zmiany w wynikach badań krwi obrazujących czynność wątroby, wysypka skórna, guzkowata wysypka (pokrzywka), swędzenie skóry, złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa.
Rzadkie działania niepożądane: zaburzenia krwi, takie jak leukopenia lub trombocytopenia. Może to powodować osłabienie, łatwe tworzenie się siniaków oraz sprzyja zakażeniom.; małe stężenie sodu we krwi. Może to powodować osłabienie, wymioty oraz skurcze; uczucie pobudzenia, dezorientacji lub przygnębienia; zaburzenia smaku; zaburzenia wzroku, takie jak niewyraźnie widzenie; nagła zadyszka lub duszność; zapalenie jamy ustnej; zakażenie grzybicze zwane pleśniawką, które może atakować jelita; choroby wątroby, łącznie z żółtaczką, która powoduje żółte zabarwienie skóry, ciemne zabarwienie moczu i zmęczenie; łysienie; wysypka skórna po ekspozycji na światło słoneczne; bóle stawów lub mięśni; złe samopoczucie i brak energii; nasilone pocenie się.
Więcej działań niepożądanych znajdziesz w ulotce.

Przed zastosowaniem leku Emanera, należy skontaktować się z lekarzem w razie:
- ciężkiej choroby wątroby,
- ciężkiej choroby nerek,
- niedoboru witaminy B12,
- jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowała reakcja skórna w wyniku stosowania leku podobnego do leku Emanera, który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego,
- planowanego specyficznego badania krwi (stężenie chromograniny A).

Należy niezwłocznie poinformować lekarza o następujących objawach występujących przed terapią lub w trakcie terapii lekiem Emanera: znaczna, niezamierzona utrata masy ciała i trudności z przełykaniem, ból brzucha lub niestrawność, wymioty pokarmem lub krwią, czarne stolce (z domieszką krwi).

Nie należy stosować leku Emanera równocześnie z następującym lekiem nelfinawir (lek stosowany w leczeniu zakażeń HIV).

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu następujących leków:
- atazanawir (lek stosowany w leczeniu zakażeń HIV),
- ketokonazol, itrakonazol lub worykonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych),
- digoksyna (lek stosowany w leczeniu zaburzeń serca),
- erlotynib (lek stosowany w leczeniu raka),
- cytalopram, imipramina lub klomipramina (leki stosowane w leczeniu depresji),
- diazepam (lek stosowany w stanach lękowych, jako lek rozluźniający mięśnie lub w leczeniu epilepsji),
- fenytoina (lek stosowany w leczeniu epilepsji),
- leki stosowane do rozrzedzania krwi, takie jak warfaryna,
- cylostazol (lek stosowany w leczeniu chromania przestankowego),
- cyzapryd (lek stosowany w leczeniu niestrawności i zgagi),
- metotreksat (chemioterapeutyk stosowany w dużych dawkach do leczenia raka)
- jeśli pacjent przyjmuje duże dawki metotreksatu, lekarz może czasowo zalecić odstawienie leku Emanera,
- klopidogrel (lek przeciwzakrzepowy),
- takrolimus (lek stosowany po przeszczepie narządów),
- ryfampicyna (lek stosowany w leczeniu gruźlicy),
- ziele dziurawca (Hypericum perforatum)

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Brak danych dotyczących przenikania leku Emanera do mleka kobiet karmiących piersią, dlatego, nie należy przyjmować leku Emanera w czasie karmienia piersią.

Nie zaleca się stosowania leku Emanera u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Jest mało prawdopodobne, by lek Emanera wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi narzędzi lub maszyn. Jednakże niezbyt często lub rzadko mogą wystąpić działania niepożądane takie jak zawroty głowy i niewyraźne widzenie. W razie ich wystąpienia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.