Erdomed prosz.do sp.zaw.doust. 0,035 g/ml 100 ml (butelka)

Po rozpuszczeniu w wodzie - 1 ml zawiesiny doustnej zawiera 35 mg erdosteiny. Preparat zawiera również aspartam oraz sacharozę.

Dzieci po ukończeniu 2 rż.: 10 mg/kg mc. na dobę, w 2 dawkach podzielonych, tj. dzieci o mc. 15-20 kg: 2,5 ml 2 razy na dobę; 21-30 kg: 5 ml 2 razy na dobę; >30 kg: 7,5 ml 2 razy na dobę.

U dorosłych w przypadku zaostrzeń przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), u osób w podeszłym wieku oraz u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (CCr >25 ml/min) nie jest konieczna zmiana dawkowania.

Chorzy z CCr <25 ml/min, pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby, dzieci do ukończenia 2 roku życia nie powinny zażywać leku.

Preparatu nie powinno się stosować przed snem. Przygotowaną zawiesinę zawsze wstrząsnąć przed podaniem.

Lek działa mukolityczne. Erdosteina zawarta w preparacie jest prolekiem, a jej metabolity dzięki obecności wolnych grup tiolowych (-SH) powodują rozbicie mostków dwusiarczkowych łańcuchów polipeptydowych i mukoprotein obecnych w wydzielinie śluzowej, co zmniejsza lekkość i elastyczność śluzu oraz wpływa korzystnie na transport śluzowo-rzęskowy. Zapobiegają również adhezji bakterii do nabłonka dróg oddechowych, prowadząc do zmniejszenia kolonizacji przez bakterie oraz wywierają bezpośrednie działanie przeciwutleniające: działają ochronnie wobec α-1-antytrypsyny - enzymu hamującego aktywność elastazy, zapobiegają obniżeniu chemotaktycznej aktywności granulocytów wielojądrzastych (efekt wywołany m.in. paleniem tytoniu) oraz zapobiegają utlenianiu fenazonu przez dym tytoniowy. Erdosteina szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, jest metabolizowana w wątrobie do trzech głównych metabolitów zawierających wolne grupy SH, z których najbardziej aktywnym jest metabolit N-tiodiglikolohomocysteina (M1). Maksymalne stężenie erdosteiny i metabolitu M1 w osoczu występuje odpowiednio po 1 i 3 h. Erdosteina wiąże się z białkami osocza w około 64,5%, wydalana jest głównie przez nerki w postaci siarczanów (niewielka część jest wydalana z kałem).

Zawiesina stosowana jest w leczeniu:

- sekretolitycznym w ostrych i przewlekłych chorobach górnych dróg oddechowych, oskrzeli i płuc, połączonych z nieprawidłowym wydzielaniem i transportem wydzieliny śluzowej

- zapobiegawczym sezonowych zaostrzeń przewlekłego zapalenia oskrzeli.