Escipram tabl.powl. 0,01 g 30 tabl.

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Lek można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków. W razie potrzeby tabletki można przełamać na dwie części. W trakcie leczenia należy ograniczyć spożywanie alkoholu.

Escipram to lek przeciwdepresyjny. Jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny o dużym powinowactwie do pierwotnego miejsca wiązania. Wiąże się także z miejscem allosterycznym na transporterze serotoniny, z 1000-krotnie mniejszym powinowactwem. Escytalopram nie ma powinowactwa lub ma małe powinowactwo do wielu receptorów, w tym receptorów histaminowych H₁, receptorów 5-HT_1A, 5-HT₂, DA D₁ i D₂, receptorów α₁-, α₂- β-adrenergicznych, cholinergicznych receptorów muskarynowych, receptorów benzodiazepinowych i receptorów opioidowych. Lek wchłania się prawie całkowicie, niezależnie od posiłku, osiągając maksymalne stężenie we krwi w ciągu 4 h. Escytalopram i jego główne metabolity wiążą się z białkami osocza w mniej niż 80%. Preparat jest metabolizowany w wątrobie do metabolitu demetylowanego i didemetylowanego, które są farmakologicznie czynne. Metabolizm zachodzi głównie z udziałem izoenzymu CYP2C19, w mniejszym stopniu - CYP3A4 i CYP2D6. Większość dawki jest wydalana w postaci metabolitów z moczem.

Preparat stosowany jest w leczeniu:

- epizodów ciężkiej depresji

- lęku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii

- fobii społecznej

- zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego

- zaburzenia lękowego uogólnionego.

Bardzo często: nudności. Często: niedrożność nosa lub katar (zapalenie zatok), mniejszenie lub zwiększenie łaknienia, lęk, niepokój psychoruchowy, nietypowe sny, trudności w zasypianiu, senność, zawroty głowy, ziewanie, drżenia, uczucie kłucia w obrębie skóry; biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w jamie ustnej; nasilone pocenie się; bóle mięśni i stawów; zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, osłabienie popędu płciowego oraz trudności w osiąganiu orgazmu u kobiet); uczucie zmęczenia, gorączka; zwiększenie masy ciała. Niezbyt często: pokrzywka, wysypka, świąd; zgrzytanie zębami, pobudzenie, nerwowość, napad lęku, stany splątania (dezorientacji); zaburzenia snu, zaburzenia smaku, omdlenie; rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach (szumy uszne); wypadanie włosów; krwawienie z pochwy; zmniejszenie masy ciała; szybkie bicia serca; obrzęki kończyn górnych lub dolnych; krwawienie z nosa. Rzadko: agresja, depersonalizacja (poczucie utraty własnej tożsamości,), omamy; wolne bicie serca.Lek możne niekorzystnie wpływać na sprawność psychomotoryczną. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, dopóki nie będzie znana indywidualna reakcja na leczenie.