Escitalopram Actavis tabl.powl. 0,01 g 28 tabl.

1 tabletka powlekana zawiera 10 mg escytalopramu (w postaci szczawianu).

Epizody ciężkiej depresji:

Dawka dobowa to 10 mg. Dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę. Działanie przeciwdepresyjne uzyskuje się zazwyczaj po 2-4 tyg. stosowania leku. Po ustąpieniu objawów, terapię należy kontynuować przez co najmniej 6 miesięcy.

Zespół lęku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii:

W pierwszym tygodniu leczenia zaleca się dawkę początkową 5 mg raz na dobę, a następnie zwiększenie dawki do 10 mg na dobę, maksymalnie do 20 mg na dobę. Najlepsze efekty leczenia widoczne są po około 3 mies. stosowania preparatu.

Fobia społeczna:

Dawka dobowa to zwykle 10 mg. Poprawę stanu klinicznego na ogół uzyskuje się po 2-4 tyg. leczenia. Po tym okresie czasu dawkę można zmniejszyć do 5 mg na dobę lub zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę, w zależności od reakcji pacjenta. Zaleca się kontynuowanie terapii przez 12 tygodni. 

Zaburzenie lękowe uogólnione:

Dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę. Dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne:

Dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę. W zależności od reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę. Leczenie należy kontynuować tak długo aż objawy choroby ustąpią.

U pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) dawka początkowa wynosi 5 mg na dobę (dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę).

U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek nie jest wymagane dostosowanie dawkowania.

Natomiast w przypadku osób z ciężką niewydolnością nerek (CCr poniżej 30 ml/min) bądź  wątroby zaleca się zachowanie ostrożności.

U  chorych z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby oraz u pacjentów, którzy wolno metabolizują leki z udziałem izoenzymu CYP2C19, przez pierwsze  2 tyg. leczenia zalecana dawka początkowa to 5 mg na dobę. Następnie dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta.

Należy unikać nagłego przerywania leczenia. Dawkę należy stopniowo zmniejszać przez okres co najmniej 1-2 tyg., aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia objawów odstawienia.

Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Lek jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (5-HT) z wysokim powinowactwem do pierwotnego miejsca wiązania. Wiąże się także do miejsca allosterycznego transportera serotoniny z 1000-krotnie mniejszym powinowactwem. Escytalopram nie ma lub ma bardzo niewielkie powinowactwo do szeregu receptorów, w tym receptorów receptorów histaminowych H₁, muskarynowych cholinergicznych, 5-HT_1A, 5-HT₂, DA D₁ i D₂, receptorów adrenergicznych α₁, α₂ i β oraz benzodiazepinowych i opioidowych. Preparat wchłania się prawie całkowicie, niezależnie od spożycia pokarmu, osiągając w ciągu 4h maksymalne stężenie we krwi. Escytalopram i jego główne metabolity wiążą się z białkami osocza w mniej niż 80%. Lek jest metabolizowany w wątrobie do metabolitu demetylowanego i didemetylowanego, które są farmakologicznie czynne. Metabolizm zachodzi głównie z udziałem izoenzymu CYP2C19, w mniejszym stopniu - CYP3A4 i CYP2D6. Większość dawki jest wydalana w postaci metabolitów z moczem.

Preparat stosowany jest w leczeniu:

- epizodów ciężkiej depresji

- lęku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii

- lęku społecznego (fobii społecznej)

- zaburzenia lękowego uogólnionego

- zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.