Etform 1g 120 tabl.powl.

1 tabletka powlekana zawiera 1000 mg chlorowodorku metforminy.

Dorośli z prawidłową czynnością nerek (GFR ≥90 ml/min)

Leczenie skojarzone z insuliną: dawka początkowa wynosi 500 mg lub 850 mg 2-3 razy na dobę (dawkę insuliny ustala się na podstawie wyników badania stężenia glukozy we krwi).

Monoterapia lub leczenie skojarzone z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi: dawka początkowa to 500 mg lub 850 mg 2-3 razy na dobę podczas lub po posiłkach. Na podstawie stężenia glukozy we krwi po 10-15 dniach należy ustalić ostateczną dawkę leku. Maksymalna dawka dobowa wynosi 3 g. 

Młodzież i dzieci powyżej 10 lat

Monoterapia lub leczenie skojarzone z insuliną: dawka początkowa to 500 mg lub 850 mg raz na dobę podczas lub po posiłku (można również podawac lek w dawce 1000mg). Po 10-15 dniach powinno się ustalić ostateczną dawkę na podstawie stężenia glukozy we krwi. Maksymalna dawka dobowa wynosi 2 g w 2 lub 3 dawkach podzielonych. 

U pacjentów w podeszłym wieku, dawkę leku powinno się dostosować na podstawie parametrów czynności nerek.

Zalecany schemat dawkowania u chorych z zaburzeniami czynności nerek: GFR 60-89 ml/min: całkowita maksymalna dawka dobowa w 2-3 dawkach podzielonych na dobę: 3000 mg (można rozważyć zmniejszenie dawki w związku z pogarszającą się czynność nerek); GFR 45-59 ml/min: całkowita maksymalna dawka dobowa w 2-3 dawkach podzielonych na dobę: 2000 mg (przed rozważeniem rozpoczęcia leczenia metforminą, należy przeanalizować czynniki mogące zwiększyć ryzyko kwasicy mleczanowej); GFR 30-44 ml/min: całkowita maksymalna dawka dobowa w 2-3 dawkach podzielonych na dobę: 1000 mg (przed rozpoczęciem leczenia, należy przeanalizować czynniki mogące zwiększyć ryzyko kwasicy mleczanowej). Jeśli GFR jest < 30 ml/min lek jest przeciwwskazany.

Całkowitą dawkę dobową należy przyjmować w 2-3 dawkach podzielonych, podczas lub po posiłkach.

Preparat należy do grupy pochodnych biguanidów, jest to lek przeciwcukrzycowy. Zmniejsza stężenie glukozy we krwi zarówno na czczo, jak i po posiłku. Nie pobudza wydzielania insuliny i dlatego nie wywołuje hipoglikemii. Metformina działa na drodze trzech mechanizmów: zmniejsza wątrobowe wytwarzanie glukozy hamując glukoneogenezę i glikogenolizę, zwiększa wrażliwość na insulinę komórek w mięśniach, poprawiając obwodowy wychwyt glukozy i jej zużycie, opóźnia wchłanianie glukozy w jelitach. Metformina również pobudza wewnątrzkomórkową syntezę glikogenu, zwiększa zdolność do transportu przez błonę komórkową wszystkich typów nośników glukozy. Korzystnie wpływa także na metabolizm lipidów - zmniejsza stężenie cholesterolu całkowitego, frakcji LDL i triglicerydów. Wchłanianie preparatu ulega wysyceniu i jest niecałkowite. Całkowita biodostępność wynosi 50-60%. Około 2,5h po podaniu występuje maksymalne stężenie leku we krwi. Pokarm zmniejsza i w niewielkim stopniu opóźnia wchłanianie leku. Wiązanie z białkami osocza jest nieznaczne. Metformina przenika do erytrocytów,  wydalana jest w postaci niezmienionej w moczu.

Tabletki wskazane są w leczeniu:

- cukrzycy typu 2 (insulinoniezależna) u pacjentów z nadwagą, u których mimo ćwiczeń fizycznych i diety nie udało się uzyskać prawidłowej kontroli glikemii.

W przypadku osób dorosłych lek może być stosowany w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub z insuliną.

U dzieci od 10 lat oraz młodzieży preparat może być podawany w monoterapii lub w leczeniu skojarzonym z insuliną.