Euthyrox N 25, tabl. 0,025 mg 100 tabl. (4 blist.po 25 szt.)

1tabletka zawiera 25 µg soli sodowej lewotyroksyny.

Dawkę leku ustala sie indywidualnie. U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i z ciężką lub długotrwałą niedoczynnością tarczycy, a także chorych w podeszłym wieku powinno się stosować małą dawkę początkową (np. 12,5 µg na dobę), a następnie zwiększać ją stopniowo w dłuższych odstępach czasu (zależnie od wyników badań stężenia hormonu tarczycy). U noworodków terapię należy rozpocząć od małej dawki i zwiększać ją stopniowo co 2-4 tygodnie. 

Wole obojętne: 75-200 µg/dobę.

Zapobieganie nawrotowi wola (po resekcji wola): 75-200 µg/dobę. 

Terapia supresyjna w raku tarczycy: 150-300 µg/dobę.

Niedoczynność tarczycy u dorosłych: dawka początkowa - 25-50 µg/dobę; dawka podtrzymująca - 100-200 µg/dobę. 

Niedoczynność tarczycy u dzieci i młodzieży: dawka początkowa 12,5-50 µg/dobę; dawka podtrzymująca - 100-150 µg/m2 pc./dobę.

Terapia skojarzona ze stosowaniem tyreostatyków w leczeniu nadczynności tarczycy: 50-100 µg/dobę.

Dla dzieci i młodzieży dawka podtrzymująca to 100 mikrogramów do 150 µg/m2 pc. Dawka początkowa dla noworodków i niemowląt z wrodzoną niedoczynnością tarczycy to 10 µg do 15 µg/kg mc./dobę przez pierwsze 3 miesiące. Po tym okresie czasu dawkę należy dostosować indywidualnie, na podstawie badania klinicznego i stężenia hormonów tarczycy i TSH. 

Dawkę dobową powinno się przyjmować jednorazowo rano, na czczo, co najmniej 1/2 h przed śniadaniem, z niewielką ilością płynu. Tabletki można dzielić na połowy.

Niemowlętom należy podawać dawkę dobową jednorazowo, co najmniej 1/2 h przed pierwszym posiłkiem. Tabletkę należy rozpuścić w małej ilości wody i powstałą zawiesinę podaje się z niewielką, dodatkową ilością płynu.

W przypadku substytucji po resekcji wola lub tarczycy, niedoczynności tarczycy oraz w profilaktyce nawrotów po usunięciu wola obojętnego, leczenie prowadzi się z reguły przez całe życie.

W łagodnym wolu obojętnym konieczne jest leczenie trwające od 6 miesięcy do 2 lat. Aby uniknąć nawrotu wola zaleca się stosować profilaktykę przy pomocy małych dawek jodu (100 mikrogramów do 200 mikrogramów na dobę). Jeśli leczenie farmakologiczne nie przyniesie efektów, należy rozważyć leczenie chirurgiczne lub podanie jodu radioaktywnego.

Syntetyczna lewotyroksyna zawarta w leku działa identycznie jak tyroksyna - naturalny, główny hormon tarczycy. W tkankach obwodowych ulega konwersji do T3 i tak jak hormon endogenny wywiera specyficzny wpływ na receptory T3. Lewotyroksyna podana doustnie jest wchłaniana w ok. 80% głównie w jelicie cienkim. Wchłanianie jest uzależnione od galenowej postaci preparatu. Preparat osiąga maksymalne stężenie we krwi po 5-6 h od podania. Początek działania obserwuje się po 3-5 dniach. Lewotyroksyna wiąże się z białkami osocza w 99%. Hormony tarczycy metabolizowane są głównie w wątrobie, nerkach, mózgu i mięśniach. Metabolity są wydalane z moczem i kałem.

Preparat stosowane jest w:

- leczeniu wola obojętnego

- zapobieganiu nawrotom wola po resekcji wola obojętnego w zależności od stopnia zachowanej czynności tarczycy po operacji

- terapii substytucyjnej w niedoczynności tarczycy

- terapii supresyjnej w raku tarczycy

- połączeniu z lekami przeciwtarczycowymi w trakcie leczenia nadczynności tarczycy.