Faxolet ER kaps.o prz.uwal.twarde 0,075 g 28 kaps.

1 kapsułka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 75 mg wenlafaksyny w postaci chlorowodorku.

Uogólnione zaburzenia lękowe: dawka początkowa to 75 mg na dobę. W przypadku braku odpowiedniego efektu dawkę tę można zwiększyć w odstępach czasu 2- tygodniowych lub dłuższych do maksymalnej dawki 225 mg. Leczenie powinno trwać kilka miesięcy lub dłużej.

Epizody dużej depresji: dawka początkowa to 75 mg raz dziennie. Jeśli brak jest efektów leczenia, dawkę można zwiększać aż do dawki maksymalnej, wynoszącej 375 mg na dobę. Dawki należy zwiększać w odstępach czasu co około 2 tyg. lub dłuższych, a minimalny odstęp czasu przed kolejnym zwiększeniem dawki nie może być krótszy niż 4 dni. 

W większości przypadków dawka zalecana w zapobieganiu nawrotom epizodów dużej depresji jest taka sama, jak dawka stosowana w leczeniu zaburzeń depresyjnych. Terapia powinna być kontynuowane przez co najmniej 6 mies. od czasu osiągnięcia remisji. 

Lęk napadowy: leczenie należy rozpocząć od dawki 37,5 mg dziennie stosowanej przez pierwsze 7 dni a następnie dawkę należy zwiększyć do 75 mg dziennie. U chorych, u których brak jest efektów leczenia dawkę tę można zwiększyć, stopniowo do maksymalnej dawki 225 mg. W przypadku tej choroby leczenie może trwać kilka miesięcy lub dłużej.

Fobia społeczna: zalecana dawka wynosi 75 mg na dobę. U chorych, którzy nie zareagują na dawkę 75 mg, dawkę tę można zwiększać stopniowo do maksymalnie 225 mg. Leczenie powinno trwać kilka miesięcy lub dłużej.

Należy unikać nagłego odstawiania preparatu. Dawkę powinno się zmniejszać stopniowo przez co najmniej 1-2 tyg. 

U chorych w podeszłym wieku nie ma konieczności modyfikowania dawki leku.

Wenlafaksyna nie jest wskazana dla dzieci i młodzieży <18 lat.

U pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby bądź nerek należy rozważyć zmniejszenie dawki zazwyczaj o 50%. 

W przypadku osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby zaleca się zachowanie ostrożności oraz zmniejszenie dawki o więcej niż 50%.

Kapsułki należy przyjmować codziennie podczas posiłku, mniej więcej o tej samej porze, połykać w całości, popijając płynem. Nie wolno ich dzielić, żuć, kruszyć ani rozpuszczać.

Faxolet ER to lek przeciwdepresyjny. Działanie wenlafaksyny związane jest z jej zdolnością nasilania aktywności neuroprzekaźników w ośrodkowym układzie nerwowym. Wenlafaksyna i jej główny metabolit - O-demetylowenlafaksyna (ODV) są inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny. Wenlafaksyna jest także słabym inhibitorem zwrotnego wychwytu dopaminy. Wenlafaksyna i ODV zmniejszają odpowiedź β-adrenergiczną zarówno po podawaniu jednorazowym, jak i po podaniu przewlekłym. Wenlafaksyna nie wykazuje powinowactwa do receptorów opioidowych i beznodiazepinowych, cholinergicznych receptorów muskarynowych, histaminowych H1,α1-adrenergicznych. Nie hamuje aktywności MAO. Po podaniu doustnym wenlafaksyna jest intensywnie metabolizowana, głównie do aktywnego metabolitu ODV. Stężenia leku i ODV osiągają stan stacjonarny w ciągu 3 dni doustnego, wielokrotnego podawania. Maksymalne stężenia wenlafaksjyny i ODV w osoczu występują odpowiednio w ciągu po 5,5 h i 9 h. Biodostępność wynosi ok. 40-45%, w zależności od metabolizmu ogólnoustrojowego. Wenlafaksyna podlega intensywnemu metabolizmowi pierwszego przejścia w wątrobie. Jest metabolizowana do głównego aktywnego metabolitu - ODV (przy udziale CYP2D6) oraz do mniej aktywnego metabolitu - N-demetylowenlafaksyny (przy udziale CYP3A4). Wenlafaksyna i ODV wiążą się z białkami osocza odpowiednio w 27% i 30%. Wenlafaksyna i jej metabolity wydalane są głównie przez nerki.

Kapsułki stosowane są w:

- leczeniu uogólnionych zaburzeń lękowych

- leczeniu epizodów dużej depresji

- zapobieganiu nawrotom epizodów dużej depresji

- leczeniu lęku napadowego z lub bez towarzyszącej agorafobii

- leczeniu zaburzeń lękowych o charakterze fobii społecznej.