Fenardin 0,16 g 30 kaps.twarde (3 blist.po 10 szt.)

1 kapsułka zawiera 160 mg fenofibratu.

Dla dorosłych zalecana dawka to 1 kaps. raz na dobę. Aby sprawdzić efekty leczenia należy kontrolować stężenie lipidów w surowicy. Jeśli oczekiwany wynik nie zostanie osiągnięty po kilku (np. 3) miesiącach leczenia, wówczas należy zastosować dodatkowe lub inne metody leczenia.

Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku (≥65 lat).

Nie należy stosować preparatu w przypadku ciężkiego uszkodzenia nerek (eGFR <30 mL/min/1,73 m²) i przy niewydolności wątroby oraz u chorych < 18 lat.

Kapsułki powinno się połykac w całości w trakcie posiłku. Należy kontynuować odpowiednią dietę ustaloną przed rozpoczęciem leczenia.

Jest to lek hipolipemizujący, pochodna kwasu fibrynowego. Mechanizm działania wynika pośrednio z aktywacji receptora PPARα, w efekcie dochodzi do aktywacji lipazy lipoproteinowej i zmniejszenia syntezy apoproteiny C-III, co nasila lipolizę oraz eliminację z osocza aterogennych lipoprotein bogatych w trójglicerydy. Aktywacja PPARα  prowadzi również do zwiększenia syntezy apoprotein A-I i A-II. Substancja czynna zawarta w preparacie zmniejsza stężenie frakcji lipoprotein o bardzo małej gęstości (VLDL oraz LDL), zawierających apolipoproteinę B oraz zwiększa frakcję lipoprotein o dużej gęstości (HDL), zawierających apolipoproteiny AI i AII. Fenofibrat moduluje syntezę i katabolizm frakcji VLDL, nasila klirens LDL oraz zmniejsza stężenie LDL. Po podaniu doustnym stężenie maksymalne w osoczu osiągane jest po 4-5 h. Stopień wchłaniania zwiększa się przy przyjmowaniu leku wraz z pokarmem. Głównym metabolitem fenofibratu jest kwas fenofibrynowy, który wiąże się silnie z albuminami osocza w ponad 99%. Lek wydalany jest z moczem w postaci kwasu fenofibrynowego i jego glukuronowych pochodnych. Fenofibrat nie ulega kumulacji. Kwas fenofibrynowy nie jest usuwany metodą hemodializy.

Lek stosowany jest jako dodatek do diety oraz innych terapii niefarmakologicznych (np. ćwiczenia fizyczne, utrata masy ciała) w następujących przypadkach:

- leczenie ciężkiej hipertrójglicerydemii z niskim poziomem cholesterolu o wysokiej gęstości (HDL) lub bez

- mieszana hiperlipidemia - u pacjentów należących do grupy wysokiego ryzyka wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych, jako dodatek do leczenia statynami, jeżeli stężenie tróglicerydów oraz cholesterolu o wysokiej gęstości (HDL) nie są w wystarczającym stopniu kontrolowane.