Formetic tabl.powl. 0,85 g 30 tabl. (3 blist.po 10 szt.)

1 tabletka powlekana zawiera 850 mg chlorowodorku metforminy.

Leczenie cukrzycy typu 2. zwłaszcza u chorych z nadwagą, gdy mimo diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać właściwej kontroli glikemii. 

Dorośli z prawidłową czynnością nerek (GFR ≥90 ml/min). Monoterapia lub leczenie skojarzone z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi: zwykle dawka początkowa wynosi 500-850 mg 2-3 razy na dobę podczas lub po posiłku (po 10-15 dniach należy ustalić dawkę na podstawie stężenia glukozy we krwi), Maksymalna dawka dobowa to 3 g w 3 dawkach podzielonych. Leczenie skojarzone z insuliną: dawka początkowa wynosi 500-850 mg 2-3 razy na dobę, dawkę insuliny ustala się na podstawie wyników badania stężenia glukozy we krwi.

Ponieważ metformina wydalana jest przez nerki, przed rozpoczęciem leczenia należy oznaczyć klirens kreatyniny i następnie regularnie go kontrolować:

- u pacjentów z prawidłową czynnością nerek przynajmniej raz w roku

- u chorych, u których klirens kreatyniny jest bliski dolnej granicy normy oraz u osób w podeszłym wieku przynajmniej dwa do czterech razy w ciągu roku.

Pacjenci z GFR 60-89 ml/min: całkowita maksymalna dawka dobowa 3000 mg w 2-3 dawkach podzielonych; GFR 45-59 ml/min: całkowita maksymalna dawka dobowa 2000 mg w 2-3 dawkach podzielonych; GFR 30-44 ml/min: całkowita maksymalna dawka dobowa 1000 mg w 2-3 dawkach podzielonych; w przypadku GFR <30 ml/min - metformina jest przeciwwskazana.

Młodzież i dzieci powyżej 10 lat. Monoterapia lub leczenie skojarzone z insuliną: zwykle dawka początkowa wynosi 500-850 mg raz na dobę podczas lub po posiłku (po 10-15 dniach należy ustalić ostateczną dawkę na podstawie stężenia glukozy we krwi). Maksymalna dawka dobowa wynosi 2 g w 2 lub 3 dawkach podzielonych.

Stan przedcukrzycowy: nieprawidłowa glikemia na czczo (IFG) i (lub) nieprawidłowa tolerancja glukozy (IGT). Zwykle dawka początkowa wynosi 500 mg (1 tabl. 500 mg lub 1/2 tabl. 1000 mg) na dobę. W zależności od efektów terapii dawkę można zwiększać do 1700 mg na dobę, podawanej w dawkach podzielonych.

Metformina jest doustnym lekiem przeciwcukrzycowym z grupy pochodnych biguanidu, zmniejszającym stężenie glukozy w osoczu zarówno na czczo, jak i po posiłku. Nie pobudza wydzielania insuliny i tym samym nie powoduje hipoglikemii.

Metformina działa prawdopodobnie na drodze trzech mechanizmów:

- zmniejsza wytwarzanie glukozy w wątrobie poprzez hamowanie glukoneogenezy i glikogenolizy

- w mięśniach poprzez zwiększenie wrażliwości komórek na insulinę, wzmaga obwodowy wychwyt glukozy i jej zużycie

- opóźnia wchłanianie glukozy w jelitach

Metformina nasila wewnątrzkomórkową syntezę glikogenu oraz zwiększa zdolności transportowe białek odpowiedzialnych za transport glukozy przez błonę komórkową. Korzystnie wpływa na metabolizm lipidów, zmniejszając stężenie cholesterolu całkowitego, triglicerydów i frakcji LDL.

Biodostępność wynosi 50-60%. Ok. 2,5 h po podaniu występuje maksymalne stężenie we krwi. Pokarm zmniejsza i w niewielkim stopniu opóźnia wchłanianie leku. Metformina przenika do erytrocytów.  T_0,5 wynosi ok. 6,5 h. Wydalana jest w postaci niezmienionej z moczem, ok. 20-30% dawki z kałem. W przypadku zaburzeń czynności nerek wydalanie metforminy zmniejsza się, co prowadzi do zwiększenia jej stężenia w osoczu.

Lek wskazany jest w:

- leczeniu cukrzycy typu 2, zwłaszcza u chorych z nadwagą, gdy za pomocą ściśle przestrzeganej diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać właściwej kontroli glikemii. Preparat u dorosłych może być stosowany w monoterapii i w skojarzeniu z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub insuliną. Natomiast w przypadku dzieci powyżej 10 lat i młodzieży lek ten podawany jest w monoterapii lub w skojarzeniu z insuliną

- stanie przedcukrzycowym: nieprawidłowa glikemia na czczo (IFG) i (lub) nieprawidłowa tolerancja glukozy (IGT), gdy mimo diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać właściwej kontroli glikemii.