Fraxodi rozt.do wstrz.podskór. 11 400 j.m. Axa/0,6ml 10 amp.-strz.a 0,6ml

1 ampułko-strzykawka (0,6 ml) zawiera 11 400 j.m. AXa nadroparyny wapniowej.

Lek podawany jest podskórnie, raz na dobę (co 24 h), zwykle przez okres 10 dni. Dawkę należy dostosować do masy ciała pacjenta:

U pacjentów z masą ciała poniżej 50 kg należy stosować dawkę 0,4 ml. Mc. <50 kg - 0,4 ml (7 600 j.m. anty-Xa); mc. 50-59 kg - 0,5 ml (9 500 j.m. anty-Xa); mc. 60-69 kg - 0,6 ml (11 400 j.m. anty-Xa); mc. 70-79 kg - 0,7 ml (13 300 j.m. anty-Xa); mc. 80-89 kg - 0,8 ml (15 200 j.m. anty-Xa); mc. 90-99 kg - 0,9 ml (17 100 j.m. anty-Xa); mc. ≥100 kg - 1,0 ml (19 000 j.m. anty-Xa).

W przypadku pominięcia dawki należy jak najszybciej podać lek, zachowując 24-h odstęp pomiędzy kolejnymi dawkami. Nie powinno się podawać podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy rozpocząć leczenie doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi tak szybko, jak to tylko możliwe. Nie można przerywać leczenia preparatem aż do momentu uzyskania pożądanych wartości INR.

U pacjentów w podeszłym wieku należy uwzględnić możliwość występowania zaburzenia czynności nerek - należy ocenić czynności nerek przed rozpoczęciem leczenia i odpowiednio dostosować dawkę.

W przypadku osób z łagodnym zaburzeniem czynności nerek (CCr ≥50 ml/min) nie jest wymagane zmniejszenie dawki.

U chorych z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek (CCr ≥30 ml/min i <50 ml/min), dawka powinna być zmniejszona o 25-33%.

Lek jest przeciwwskazany do stosowania u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek

Sposób podania

W przypadku wstrzyknięcia podskórnego jako miejsce podania wybiera się ścianę przednio-boczną brzucha, na zmianę po prawej lub lewej stronie. Alternatywnym miejscem wstrzyknięcia może być udo. Należy uchwycić kciukiem i palcem wskazującym fałd skóry, a następnie wprowadzić igłę prostopadle w fałd skóry, który powinno się trzymać palcami przez cały czas wstrzykiwania leku.

Substancja czynna zawarta w leku - nadroparyna wapniowa to heparyna drobnocząsteczkowa otrzymana przez depolimeryzację standardowej heparyny. Składa się ona z glikozaminoglikanów o średniej masie cząsteczkowej 4 300 daltonów. Charakteryzuje się dużą aktywnością anty-Xa a małą aktywnością anty-IIa. Preparat pomaga w zapobieganiu tworzeniu się zakrzepów w naczyniach krwionośnych lub w leczeniu zakrzepów już uformowanych. Nadroparyna wydalana jest głównie przez nerki. Maksymalna aktywność w osoczu występuje po 3 h po podaniu podskórnym. Aktywność anty-Xa utrzymuje się co najmniej przez 18 h od momentu wstrzyknięcia. Biodostępność jest praktycznie całkowita (ok. 88%).

Preparat stosowany jest w leczeniu:

- żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.