Furocef tabl.powl. 0,5 g 10 tabl.

1 tabletka powlekana zawiera 500 mg cefuroksymu (w postaci aksetylu).

Leczenie zwykle trwa 7 dni (może trwać od 5 do 10 dni).

Dorośli i dzieci (o mc. ≥40 kg) 

- ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków i gardła, ostre bakteryjne zapalenie zatok: 250 mg 2 razy na dobę

- ostre zapalenie ucha środkowego: 500 mg 2 razy na dobę

- zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli: 500 mg 2 razy na dobę

- zapalenie pęcherza moczowego: 250 mg 2 razy na dobę

- odmiedniczkowe zapalenie nerek: 250 mg 2 razy na dobę

- niepowikłane zakażenia skóry i tkanki miękkiej: 250 mg dwa razy na dobę

- choroba z Lyme: 500 mg 2 razy na dobę przez 14 dni (w przedziale od 10 do 21 dni).

Preparatu nie powinno się podawać dzieciom o mc. poniżej 40 kg. U dzieci można zastosować cefuroksym w postaci zawiesiny doustnej.

U chorych z niewydolnością nerek dawkowanie należy dostosować do klirensu kreatyniny - CCr ≥30 ml/min: zmiana dawkowania nie jest konieczna; 10-29 ml/min: typowa dawka podawana co 24 h; CCr <10 ml/min: typowa dawka podawana co 48 h; pacjenci hemodializowani: kolejną typową dawkę należy podawać na zakończenie każdej dializy.

Lek należy przyjmować po posiłku, w celu zapewnienia optymalnego wchłaniania. Tabletki nie wolno kruszyć.

Furocef to antybiotyk β-laktamowy, cefalosporyna II generacji.

Gatunki wrażliwe na cefuroksym:

- bakterie tlenowe Gram-dodatnie: Staphylococcus aureus wrażliwy na metycylinę (MSSA), Streptococcus agalactiae, Streptococcus pyogenes.

- bakterie tlenowe Gram-ujemne: Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Moraxella catarrhalis.

- krętki: Borrelia burgdorferi.

Drobnoustroje, wśród których może wystąpić problem oporności nabytej: Streptococcus pneumoniae, Citrobacter freundii, Enterobacter aerogenes, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Proteus spp. (inne niż P. vulgaris), Providencia spp., Peptostreptococcus spp., Propionibacterium spp., Fusobacterium spp., Bacteroides spp. 

Drobnoustroje o oporności wrodzonej: Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium, Acinetobacter spp., Campylobacter spp., Morganella morganii, Proteus vulgaris, Pseudomonas aeruginosa, Serratia marcescens, Bacteroides fragilis, Chlamydia spp., Mycoplasma spp., Legionella spp. 

Wszystkie S. aureus oporne na metycylinę są oporne na cefuroksym.

Popodaniu doustnym aksetyl cefuroksymu wchłania się z przewodu pokarmowego i jest szybko hydrolizowany w błonie śluzowej jelita i we krwi, uwalniając do krążenia wolny cefuroksym. Steżenie maksymalne występuje po ok. 2,4 h. Cefuroksym w 33-50% wiąże się z białkami osocza, przenika przez barierę krew-mózg, jeśli występuje stan zapalny opon. Nie jest metabolizowany. Jest wydalany przez nerki w procesie przesączania kłębuszkowego i wydzielania cewkowego. Wydalanie leku jest wolniejsze u pacjentów z niewydolnością nerek. Cefuroksym jest skutecznie usuwany podczas dializy.

Preparat stosowany jest w leczeniu zakażeń u dorosłych i u dzieci o mc. >40 kg: ostre bakteryjne zapalenie zatok; ostre zapalenie ucha środkowego; zapalenie pęcherza moczowego; odmiedniczkowe zapalenie nerek; niepowikłane zakażenia skóry i tkanki miękkiej; ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków i gardła; zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli; wczesna postać choroby z Lyme (borelioza).