Glibetic 3mg tabl. 3 mg 30 tabl. (3 blist.po 10 szt.)

Lek ma postać tabletek do stosowania doustnego. Należy go przyjmować na krótko przed posiłkiem lub w trakcie posiłku. W okresie leczenia należy zachowywać odpowiednią dietę oraz aktywność fizyczną. Preparat nie jest skuteczny, jeżeli chory nie przestrzega zaleconej diety. Dawkowanie zależy od wyników oznaczeń stężenia glukozy we krwi i w moczu. Początkowo 1 mg na dobę; jeżeli nie uzyska się odpowiedniej kontroli glikemii, lekarz zaleci dalsze zwiększanie dawki w odstępach 1–2 tygodniowych do dawki zapewniającej skuteczną kontrolę stężenia glukozy we krwi (2, 3 lub 4 mg na dobę). Dawka większa niż 4 mg/dobę tylko w wyjątkowych przypadkach prowadzi do dalszego zwiększenia skuteczności leczenia. Dawka maksymalna wynosi 6 mg na dobę. Lek należy przyjmować 1 raz na dobę, najlepiej bezpośrednio przed lub w trakcie śniadania, ewentualnie - gdy pominięto śniadanie - bezpośrednio przed lub w trakcie pierwszego głównego posiłku. W przypadku pominięcia dawki leku, nie należy zwiększać następnej dawki. Tabletki należy połykać w całości (nie rozgryzać) popijając niewielką ilością wody. Preparat może być stosowany w skojarzeniu z metforminą lub insuliną. Leczenie skojarzone może być rozpoczynane wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarza.

Preparat ten stosuje się w celu zmniejszenia stężenia glukozy we krwi w przebiegu cukrzycy typu 2. Substancja  czynna zawarta w leku zwiększa uwalnianie insuliny przez komórki beta trzustki, zwiększa wrażliwość tkanek obwodowych na insulinę oraz zmniejsza wychwyt insuliny przez wątrobę. Biodostępność preparatu jest całkowita. Maksymalne stężenie leku w surowicy krwi osiągane jest w ciągu ok. 2,5 h po podaniu. Stopień wiązania z białkami osocza wynosi >99%. Preparat wydalany jest w 58% z moczem oraz w 35% z kałem.

Preparat wskazany jest w:

- leczeniu cukrzycy typu 2,  gdy metody niefarmakologicznie (ćwiczenia fizyczne, dieta, zmniejszienie masy ciała) nie są wystarczająco skuteczne.

Rzadko możliwe zaburzenia hematologiczne: małopłytkowość, leukopenia, granulocytopenia, agranulocytoza, erytropenia, niedokrwistość hemolityczna i pancytopenia. Rzadko mogą wystąpić hipoglikemia (zwykle występująca nagle, niekiedy o ciężkim przebiegu, niekiedy trudna do wyrównania). Bardzo rzadko mogą wystąpić: nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, ból i dyskomfort w jamie brzusznej, zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna, zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, zmniejszenie stężenia sodu we krwi, alergiczne zapalenie naczyń, reakcje nadwrażliwości, w tym o ciężkim przebiegu obejmujące duszność, zmniejszenie ciśnienia tętniczego, niekiedy wstrząs. Możliwe jest także wystąpienie działań niepożądanych dla których nie określono częstości ich występowania: nadwrażliwość krzyżowa na pochodne sulfonylomocznika, sulfonamidy i ich pochodne, zaburzenia widzenia (szczególnie na początku leczenia i w związku z hipoglikemią), zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, skórne reakcje nadwrażliwości, w tym świąd, wysypka, pokrzywka i nadwrażliwość na światło.Nasilenie działania glimepirydu, prowadzące w niektórych przypadkach do hipoglikemii, może wystąpić na skutek jednoczesnego stosowania leku i jednego z następujących leków: niesteroidowe leki przeciwzapalne (fenylbutazon, azapropazon i oksyfenbutazon), insulina lub doustne leki przeciwcukrzycowe (np. metformina), salicylany lub kwas p-aminosalicylowy, steroidy anaboliczne i męskie hormony płciowe (np. testosteron), antybiotyki chinolonowe (np. ofloksacyna) lub chloramfenikol, leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny (np. acnekumarol), fenfluramina (lek hamujący apetyt do krótkotrwałego stosowania w leczeniu otyłości), fibraty - stosowane w celu obniżenia poziomu cholesterolu (np. gemfibrozil), inhibitory konwertazy angiotensyny (np. enalapril), fluoksetyna, leki stosowane w leczeniu dny (np. allopurynol, probenecyd, sulfinpyrazon) sympatykolityki (np. tymolol), cyklofosfamid, trofosfamid oraz ifosfamid, niektóre długodziałające sulfonamidy, tetracykliny - antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie (np. doksycyklina), inhibitory monoaminooksydazy (np. selegilina), leki stosowane w leczeniu grzybic (np. mikonazol), pentoksyfilina (duże dawki podawane pozajelitowo), leki przeciwhistaminowe (np. trytokwalina), flukonazol. Osłabienie działania glimepirydu, prowadzące w niektórych przypadkach do zwiększenia stężenia glukozy we krwi, może wystąpić, gdy jednocześnie z lekiem Symglic stosowane są: estrogeny i progestageny (np. gestoden), saluretyki, niektóre leki moczopędne (np. hydrochlorotiazyd), leki stymulujące czynność tarczycy (leki zawierające jod), glikokortykosteroidy (np. prednizon), pochodne fenotiazyny (np. chlorpromazyna), sympatykomimetyki (np. adrenalina), kwas nikotynowy (w dużych dawkach) i jego pochodne (np. acipimoks), leki przeczyszczające stosowane długotrwale (np. bisakodyl), fenytoina, diazoksyd, glukagon, barbiturany (np. tiopental), ryfampicyna, acetazolamid. Antagoniści receptora H2 (np. ranitydyna), leki blokujące receptory β-adrenergiczne (np. metoprolol), klonidyna oraz rezerpina mogą powodować zarówno nasilenie jak i osłabienie działania hipoglikemizującego leku. Pod wpływem leków sympatykolitycznych, takich jak leki blokujące receptory β-adrenergiczne, klonidyna, guanetydyna i rezerpina, niektóre objawy hipoglikemii mogą ulec osłabieniu lub nie wystąpić. Lek może zarówno nasilać, jak i osłabiać działanie leków przeciwzakrzepowych -pochodnych kumaryny.Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży lub gdy karmisz piersią. Stosowanie leku podczas ciąży jest przeciwwskazane. Ponieważ pochodne sulfonylomocznika, takie jak glimepiryd, przenikają do mleka, nie zaleca się karmienia piersią podczas leczenia preparatem.