Gliclada tabl.ozmodyf.uwal. 0,06g 30 tabletek

1 tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu zawiera 60 mg gliklazydu. Lek zawiera również laktozę.

Dawka dobowa dla dorosłych to 30-120 mg, podawana jednorazowo w czasie śniadania. Gdy dojdzie do pominięcia jednej dawki nie należy jej zwiększać w dniu następnym. Dawka powinna być dostosowana w zależności od stężenie glukozy we krwi. Zalecana dawka początkowa to 30 mg na dobę.

Jeśli stężenie glukozy we krwi jest prawidłowo kontrolowane to dawka ta może być stosowana jako leczenie podtrzymujące.

Natomiast gdy stężenie glukozy we krwi nie jest odpowiednio kontrolowane, dawkę można stopniowo zwiększyć do 60, 90 lub 120 mg na dobę (odstęp pomiędzy każdym zwiększeniem dawki powinien wynosić co najmniej 1 miesiąc). Maksymalna, zalecana dawka dobowa to 120 mg.

1 tabl. o zmodyfikowanym uwalnianiu 60 mg jest równoważna 2 tabl. o zmodyfikowanym uwalnianiu 30 mg. Tabletkę o zmodyfikowanym uwalnianiu 60 mg można podzielić na dwie równe dawki. 

Leczenie skojarzone z innymi preparatami przeciwcukrzycowymi: preparat może być łączony z biguanidami, inhibitorami alfa-glukozydazy lub insuliną. U pacjentów, u których stężenie glukozy we krwi nie jest odpowiednio kontrolowane za pomocą preparatu, można rozpocząć leczenie skojarzone z insuliną, pod ścisłym nadzorem lekarza.

Zamiana innego, doustnego preparatu przeciwcukrzycowego na preparat Gliclada: podczas zamiany należy wziąć pod uwagę dawkę oraz T0,5 uprzednio stosowanego leku przeciwcukrzycowego. Dawka początkowa to 30 mg i należy ją tak modyfikować, aby była dostosowana do reakcji stężenia glukozy we krwi danego pacjenta.

Zamiana leczenia gliklazydem w tabletkach 80 mg (postać o natychmiastowym uwalnianiu) na preparat Gliclada: 1 tabl. gliklazydu o mocy 80 mg jest porównywalna z 1 tabletką preparatu w postaci tabl. o zmodyfikowanym uwalnianiu 30 mg - zmiana może być przeprowadzona pod warunkiem kontrolowania parametrów krwi.

W przypadku pacjentów niedożywionych, z ciężkimi chorobami tętnic (choroba wieńcowa, ciężka niewydolność tętnicy szyjnej, choroba naczyń obwodowych), z zaburzeniami endokrynologicznymi (niedoczynność przysadki, niedoczynność tarczycy, niedoczynność nadnerczy) zaleca się stosowanie minimalnej dawki początkowej 30 mg.

Nie ma konieczności dostosowywania dawki leku u osób w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) oraz u osób z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek.

Tabletki należy połykać w całości bez rozgniatanania i żucia. Tabletkę możną podzielić ręcznie wzdłuż linii podziału. Posiłek nie wpływa na szybkość ani na stopień wchłaniania.

Jest to lek przeciwcukrzycowy, z grupy pochodnych sulfonylomocznika. Preparat ten stosuje się w celu zmniejszenia stężenia glukozy we krwi. Substancja  czynna zawarta w leku zwiększa uwalnianie insuliny przez komórki beta trzustki. Mechanizm działania polega na wiązaniu gliklazydu z białkiem błonowym komórek beta, co powoduje zamknięcie kanału potasowego i depolaryzację błony komórkowej. Depolaryzacja prowadzi do otwarcia kanałów wapniowych  i napływu jonów wapnia do wnętrza komórki. Zwiększenie stężenia wewnątrzkomórkowego wapnia staje się sygnałem do uwalniania insuliny. 

Preparat ten ma również wpływ na naczynia:

- hamuję agregację płytek krwi 

- przyspiesza proces fibrynolizy, poprzez nasilenie przekształceń nieczynnego plazminogenu do aktywnej plazminy.

Po podaniu doustnym lek wchłania się całkowicie. Stężenie leku w osoczu stopniowo się zwiększa w ciągu pierwszych 6 h, a następnie pozostaje na niezmienionym poziomie między 6. a 12. h po podaniu. Wiązanie z białkami osocza wynosi ok. 95%. Lek jest metabolizowany głównie w wątrobie, a wydalany z moczem. Jednorazowa dawka dobowa preparatu umożliwia utrzymanie skutecznego stężenia gliklazydu w osoczu przez 24 h.

Tabletki stosowane są w leczeniu:

- cukrzycy insulinoniezależnej (typu 2) u dorosłych, w przypadkach, gdy właściwego stężenia glukozy we krwi nie można uzyskać za pomocą diety, aktywności fizycznej i zmniejszenia masy ciała.