Glipizide BP tabl. 5 mg 30 tabl.

1 tabletka zawiera 5 mg glipizydu.

Dawka początkowa

Zalecana dawka początkowa to 5 mg na dobę (podana 30 min przed śniadaniem lub posiłkiem spożywanym w ciągu dnia). W przypadku osób z łagodną cukrzycą, pacjentów w podeszłym wieku lub chorych z niewydolnością wątroby leczenie należy rozpocząć od dawki 2,5 mg na dobę.

Leczenie podtrzymujące

Maksymalna dawka jednorazowa to 15 mg. Jeśli dawka dobowa jest większa niż 15 mg, powinno się ją podawać w dawkach podzielonych przed posiłkami (zwykle 2 razy na dobę). Maksymalna dawka dobowa to 20 mg.

U osób w podeszłym wieku, niedożywionych, osłabionych, z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek dawka początkowa i podtrzymująca powinna być zmniejszona. 

Nie należy podawać się leku dzieciom.

Pacjenci leczeni insuliną

Przy zapotrzebowaniu na insulinę do 20 j.m. można odstawić insulinę i rozpocząć leczenie zaleconą dawką glipizydu. Natomiast przy zapotrzebowaniu na insulinę powyżej 20 j.m. dawkę insuliny należy zmniejszyć o połowę i rozpocząć leczenie zaleconą dawką glipizydu. Gdy pacjent przyjmuje ponad 40 j.m. insuliny konieczna jest hospitalizacja w czasie zmiany leczenia. 

Pacjenci leczeni wcześniej innymi doustnymi lekami hipoglikemizującymi

W przypadku zmiany pochodnych sulfonylomocznika o wydłużonym okresie półtrwania (np. chlorpropamid) na glipizyd należy monitorować chorego przez 1-2 tyg. 

Pacjenci leczeni jednocześnie innymi lekami hipoglikemizującymi

U pacjentów, u których nie uzyskano zadowalających efektów leczenia podczas stosowania tylko glipizidu, lub u których jest on wtórnie nieskuteczny, powinno się dodać do leczenia inny doustny hipoglikemizujący lek (dawki glipizydu pozostają bez zmian, a stosowanie innego doustnego hipoglikemizującego leku należy rozpocząć od najmniejszej zalecanej dawki). 

Jest to lek hipoglikemizujący, będący pochodną sulfonylomocznika. Substancja  czynna zawarta w preparacie zwiększa uwalnianie insuliny przez komórki beta trzustki, wywiera też wpływ pozatrzustkowy tzn. wzmaga działanie insuliny. Po podaniu doustnym wchłania się jednostajnie, szybko i całkowicie z przewodu pokarmowego. Po 1-3h występuje maksymalne stężenie w osoczu. Wiąże się z białkami osocza w 98-99%. Metabolizowany jest przede wszystkim w wątrobie, a wydalany jest z moczem w postaci nieaktywnych metabolitów, 10% w postaci niezmienionej. Pokarm zwalnia wchłanianie o ok. 40 min. 

Preparat wskazany jest w:

- leczeniu cukrzycy insulinoniezależnej (typ 2) u dorosłych, gdy przestrzeganie diety, ćwiczenia oraz redukcja masy ciała nie wystarczają do utrzymania prawidłowego stężenia glukozy we krwi.