Teva Magnokal Asparaginian 250 mg + 250 mg 50 tabletek

Magnokal 250 mg + 250 mg to produkt leczniczy o skojarzonym działaniu magnezu, potasu i kwasu asparaginowego. 

Substancjami czynnymi leku są magnezu wodoroasparaginian czterowodny i potasu wodoroasparaginian półwodny.
Pozostałe składniki to: skrobia ziemniaczana, powidon 25, magnezu stearynian.

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub wg zaleceń lekarza lub farmaceuty.

Lek stosuje się doustnie od 2 do 6 tabletek na dobę w dwóch dawkach podzielonych, po posiłkach.

Kiedy nie stosować leku Magnokal:
 • jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynne lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku, 
• występuje ciężka niewydolność nerek,
• zwiększone stężenie potasu lub magnezu w surowicy krwi,
• zakażenia dróg moczowych,
• zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (blok) serca,
• zmniejszenie częstości akcji serca (bradykardia),
• myasthenia gravis - choroba charakteryzująca się osłabieniem i zmęczeniem mięśni,
• znaczne niedociśnienie tętnicze krwi.

Niekiedy mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności i biegunka), które zwykle ustępują samoistnie, metaliczny smak w ustach. Duże dawki leku mogą wywołać zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego. Może wystąpić zaczerwienienie skóry, bezsenność, osłabienie mięśniowe.

Leku nie należy stosować w ostrym odwodnieniu, rozległym zniszczeniu tkanek (np. oparzenia dużych powierzchni ciała). Leku Magnokal nie należy stosować w czasie antybiotykoterapii i z innymi lekami zawierającymi potas. Ostrożnie stosować w razie choroby wrzodowej żołądka.

Podczas stosowania leku należy monitorować stężenie potasu i magnezu w surowicy, przeprowadzić kontrolne badanie EKG oraz kontrolować czynność nerek. Lek nie zawiera cukru.

Równoczesne stosowanie magnezu i antybiotyków z grupy tetracyklin oraz nitrofurantoiny osłabia ich wchłanianie, aby uniknąć interakcji zaleca się stosować dwugodzinną przerwę pomiędzy podaniem leków.
Podawanie doustnych leków przeciwcukrzycowych pochodnych sulfonylomocznika z lekami zawierającymi magnez może spowodować zmniejszenie stężenia glukozy we krwi większe, niż oczekiwane.
Sole potasu mogą osłabiać działanie glikozydów naparstnicy i powodować zaburzenia rytmu serca. Równoczesne stosowanie soli potasu i leków moczopędnych oszczędzających potas, inhibitorów ACE - enzymu przekształcającego angiotensynę I do angiotensyny II (np. enalaprylu, peryndoprylu) lub leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych (np. indometacyny) może wystąpić za duże stężenie potasu (hiperkaliemia).

W przypadku kobiet w ciąży lub karmiących piersią przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem.

Lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn.