Migea 200 mg 4 tabletki

Częste bóle głowy, jednostronny ból głowy, ból tyłu głowy, uciążliwe, uporczywe bóle głowy – ból głowy w roli głównej – męczący, pulsujący, straszny i napadowy… Kto choć raz w życiu miał migrenę, wie, że ból czasami jest tak silny, że wyłącza chorego z codziennego życia.

W przebiegu migreny ból jest typowy dla pochodzenia naczyniowego. Jest pulsujący wraz z tętnem pacjenta, często ma charakter rozpierający lub rwący. Jednak nawet nieznośny ból głowy można, a nawet należy leczyć. Trzeba tylko wiedzieć, jak i czym.

Jedna tabletka leku na migrenę Migea zawiera 200 mg kwasu tolfenamowego. Pozostałe składniki to: skrobia kukurydziana, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), makrogol 6000, kwas alginowy, celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, sodu stearylofumaran.Stosuj dokładnie tak, jak to opisano w ulotce lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. Dorośli: 1 tabletka po wystąpieniu pierwszych objawów ostrego napadu migreny. Jeśli nie nastąpi poprawa, dawkę można powtórzyć po upływie 1 do 2 godzin. Nie należy przyjmować więcej niż 2 tabletki leku (400 mg kwasu tolfenamowego) na dobę. Sposób podania: Tabletkę należy połknąć w całości, popijając wodą.

Leczenie migreny – ma dwa cele: pierwszy to przerwanie napadu choroby (zniesienie bólu głowy), drugi to zapobieganie wystąpieniu napadu bólu głowy15.

Przerwanie napadu migreny jest najwłaściwszym sposobem postępowania w przypadkach, gdy napady występują rzadko. Wybrany lek należy podać na początku napadu lub, jeżeli jest to możliwe, w czasie aury, gdyż w fazie rozwiniętego bólu głowy skuteczność zastosowanego leku może być znacznie mniejsza.

Lżejsze napady migreny mogą być skutecznie leczone niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi lub ergotaminą, napady silne wymagają jednak zastosowania swoistych leków przeciwmigrenowych najnowszej generacji.

Leczenie profilaktyczne natomiast zaleca się u chorych z częstymi i silnymi bólami głowy, gdyż jego głównym zadaniem jest zredukowanie liczby napadów bólu głowy i ich złagodzenie.

Preparat powstał z myślą o pacjentach dorosłych, cierpiących na ostre ataki migreny.

U osób uczulonych na kwas tolfenamowy lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku z grupy NLPZ; Jeśli pacjent ma astmę; Jeśli w przeszłości zażycie leku Migea lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych NLPZ, np. ibuprofenu lub salicylanów (np. kwasu acetylosalicylowego) wywołało napad astmy, pokrzywkę, obrzęk naczynioruchowy lub ostre zapalenie błony śluzowej nosa; U osób z ciężką niewydolność serca, nerek, wątroby; Jeśli pacjent ma krwawienie z przewodu pokarmowego, z naczyń mózgowych lub inne czynne krwawienie; Jeśli u pacjenta stwierdzono obecnie lub w przeszłości chorobę wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy; U osób, u których występowało w przeszłości krwawienie z przewodu pokarmowego, owrzodzenie lub perforacja wrzodu, również spowodowane stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych; Jeśli pacjentka jest w trzecim trymestrze ciąży; U dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Lek stosowany w zalecanych dawkach jest na ogół dobrze tolerowany. Przyjmowanie takich leków, jak Migea może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru. Ryzyko to zwiększa długotrwałe przyjmowanie dużych dawek leku. Nie stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane. Podczas stosowania tego leku możliwe jest wystąpienie następujących działań niepożądanych: Bardzo częste działania niepożądane (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób): biegunka, nudności. Częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób): niestrawność, wymioty, ból brzucha, pokrzywka, wysypka, odczucie pieczenia podczas oddawania moczu, cytrynowe zabarwienie moczu, ból głowy, zawroty głowy, uczucie zmęczenia, zaburzenia czynności wątroby. Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób): wzdęcia, uczucie pełności, utrata apetytu, zaparcie, zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, zwiększenie stężenia azotu mocznika we krwi, nasilone pocenie się, mrowienie, dezorientacja, zaczerwienienie twarzy, zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość), zmniejszona liczba pewnego rodzaju krwinek białych - granulocytów (granulocytopenia), zmniejszona liczba krwinek białych (leukopenia), zwiększona liczba tzw. granulocytów kwasochłonnych (eozynofilia), niedokrwistość. Rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób): bezsenność, niepokój, drżenie, szumy uszne, skurcz oskrzeli, napady astmy, duszność.Przed zastosowaniem leku Migea należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Należy powiedzieć o wszystkich obecnych i występujących w przeszłości zaburzeniach zdrowia, zwłaszcza następujących: - zaburzenia czynności wątroby lub nerek; - choroby przewlekłe, takie jak toczeń rumieniowaty układowy lub mieszana choroba tkanki łącznej; - nadciśnienie tętnicze i (lub) zaburzenia czynności serca oraz obrzęki; - choroby przewodu pokarmowego, takie jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna; - zaburzenia krzepnięcia krwi lub inne choroby krwi; - choroba naczyń krwionośnych (obwodowych lub mózgowych). Nie należy łączyć tego leku przeciwzapalnego z innymi lekami z grupy NLPZ. Nie należy stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia migreny niż zalecane. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) mogą spowodować śródmiąższowe zapalenie nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek, martwicę rdzenia nerki lub zespół nerczycowy. Palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu i ogólny zły stan zdrowia zwiększają ryzyko wystąpienia u pacjenta działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego. Należy unikać jednoczesnego stosowania tego leku i innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, w tym selektywnych inhibitorów COX-2 (np. meloksykam, nimesulid, nabumeton). Należy poradzić się lekarza lub farmaceuty, jeśli pacjent przyjmuje lub przyjmował leki zmniejszające krzepnięcie krwi (leki przeciwzakrzepowe), leki moczopędne lub leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego. Podczas stosowania leku Migea skóra pacjenta może być bardziej wrażliwa na szkodliwe działanie promieni słonecznych. Należy unikać narażenia na światło słoneczne i promieniowanie UV (np. w solarium) i stosować odpowiednie środki ochronne dla skóry. Migea działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo, dlatego może maskować objawy rozwijającego się zakażenia (takie jak ból głowy, gorączka). W razie wizyty u lekarza należy powiedzieć o stosowaniu tego leku. Jeśli podczas leczenia wystąpią zaburzenia w oddawaniu moczu, należy przyjmować większą ilość płynów. Osoby, u których stwierdzono nadciśnienie tętnicze i (lub) niewydolność serca, zatrzymanie płynów i obrzęki, powinny przed zastosowaniem leku Migea poradzić się lekarza lub farmaceuty, gdyż niesteroidowe leki przeciwzapalne wywoływały u niektórych pacjentów zatrzymanie płynów, nadciśnienie tętnicze i obrzęki. Przyjmowanie takich leków, jak Migea może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. ataku serca (zawału serca) lub udaru mózgu). Ryzyko to zwiększa się w razie długotrwałego stosowania dużych dawek leku. Nie należy stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane. Długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych może spowodować nasilenie bólu głowy. Należy w takim wypadku zasięgnąć porady lekarza. Jeśli pacjent często lub codziennie odczuwa ból głowy mimo (lub z powodu) regularnego stosowania leków przeciw tym bólom, powinien zwrócić się do lekarza. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z astmą oskrzelową, gdyż opisywano przypadki skurczu oskrzeli po podaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Skurcz oskrzeli może zagrażać życiu. Stosowanie produktu leczniczego Migea należy przerwać gdy pojawią się: krwawienia z przewodu pokarmowego, wysypka i/lub zmiany w obrębie błon śluzowych lub inne objawy uczulenia. Lek na migrenę Migea zawiera sód. Jeśli podczas stosowania leku Migea wystąpi: krwawienie z przewodu pokarmowego, wysypka i (lub) zmiany w obrębie błon śluzowych, inne objawy uczulenia, należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Migea i niektóre jednocześnie przyjmowane leki mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie i na występowanie działań niepożądanych. Dotyczy to zwłaszcza takich leków, jak: metotreksat (lek stosowany w leczeniu niektórych nowotworów lub zapalenia stawów); cyklosporyna (lek zmniejszający odporność organizmu); takrolimus (lek o działaniu przeciwzapalnym); lit (lek stosowany w leczeniu depresji); kortykosteroidy (leki o działaniu przeciwzapalnym); inne leki przeciwbólowe; inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen) lub salicylany (np. kwas acetylosalicylowy); leki moczopędne; leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (leki przeciwnadciśnieniowe); antybiotyki z grupy chinolonów; leki przeciwzakrzepowe (takie jak warfaryna, acenokumarol); leki hamujące czynność płytek krwi (leki przeciwpłytkowe); leki przeciwdepresyjne (z grupy tzw. selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny); glikozydy naparstnicy, np. digoksyna (leki stosowane w chorobach serca); leki przeciwpadaczkowe (np. fenytoina); doustne leki przeciwcukrzycowe; leki zobojętniające sok żołądkowy, zawierające wodorotlenek glinu; mifepryston (lek stosowany m.in. w leczeniu mięśniaków macicy); zydowudyna (lek stosowany w leczeniu zakażenia HIV). W razie wątpliwości, czy pacjent przyjmuje którykolwiek z wymienionych leków, należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lek Migea można stosować w I i II trymestrze ciąży jedynie wtedy, gdy lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne. W takim wypadku lek należy przyjmować w możliwie najmniejszej dawce i przez możliwie najkrótszy czas. Leku nie wolno stosować w trzecim trymestrze ciąży ze względu na możliwość ciężkich powikłań u dziecka lub komplikacji podczas porodu. Karmienie piersią: Znikoma ilość kwasu tolfenamowego przenika do mleka kobiecego. Jeśli zastosowanie leku w okresie karmienia piersią jest konieczne, należy skonsultować się z lekarzem.Leku nie stosuj u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.