Lek ma postać tabletek doustnych lub proszku do przygotowania zawiesiny doustnej. Lekarz dobierze dawkowanie indywidualnie w zależności od wskazania, nasilenia zakażenia, wrażliwości drobnoustrojów i stanu chorego. Preparat zawiera amoksycylinę i kwas klawulanowy w proporcji 7:1. Dorośli i dzieci o masie ciała większej niż 40 kg: dawka standardowa we wszystkich wskazaniach: 1 g (875 mg + 125 mg) 2 razy na dobę. Dawka zwiększona, we wskazaniach takich jak: zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zakażenia dolnych dróg oddechowych i zakażenia dróg moczowych: 1 g (875 mg + 125 mg) 3 razy na dobę. Dzieci o masie ciała mniejszej niż 40 kg: Zwykle zalecana dawka wynosi (25 mg + 3,6 mg)/kg masy ciała na dobę do (45 mg + 6,4 mg)/kg masy ciała na dobę w 2 dawkach podzielonych. We wskazaniach takich jak: zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zakażenia dolnych dróg oddechowych lekarz może zalecić zwiększenie dawki do (70 mg + 10 mg)/kg masy ciała na dobę w 2 dawkach podzielonych. Leku w postaci tabletek nie należy stosować u dzieci o masie ciała mniejszej niż 25 kg, ponieważ nie można dzielić tabletek, dlatego w tej grupie chorych zaleca się stosowanie preparatu w postaci zawiesiny doustnej.
Lek Taromentin w postaci roztworu zawiera substancję czynną amoksycylinę, której mechanizm działania opiera się przede wszystkim na działaniu bakteriobójczym.
Lek Taromentin wskazany jest w leczeniu zakażeń bakteryjnych u dzieci i dorosłych, takich jak ciężkie zakażenia ucha, nosa i gardła (w tym zapalenie wyrostka
sutkowatego, zakażenia okołomigdałkowe, zapalenie nagłośni i zapalenie
zatok z ciężkimi ogólnymi objawami przedmiotowymi i podmiotowymi), zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli (właściwie rozpoznane), pozaszpitalne zapalenie płuc, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zakażenia skóry i tkanek miękkich
szczególnie zapalenie tkanki łącznej, ukąszenia przez zwierzęta, ciężki
ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej. Wskazaniem do stosowania leku jest również leczenie zakażenia
kości i stawów, w szczególności zapalenie kości i szpiku, zakażenia w
obrębie jamy brzusznej, zakażenia narządów płciowych u kobiet. Lek stosuje się również w celu zapobiegania zakażeniom związanym z dużymi zabiegami chirurgicznymi u
dorosłych, które dotyczą: przewodu pokarmowego, jamy miednicy, głowy i
szyi oraz chirurgii dróg żółciowych.
Do najczęściej występujących działań niepożądanych związanych ze stosowaniem preparatu należą biegunka, nudności i wymioty. Często lub niezbyt często mogą się pojawić drożdżyca skóry i błon śluzowych jamy ustnej i narządów płciowych, niestrawność, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zawroty i bóle głowy, wysypka, świąd, pokrzywka. Rzadko występują: przemijająca leukopenia, małopłytkowość. Ponadto możliwe działania niepożądane, dla których nie określono częstości ich występowania: nadmierny wzrost niewrażliwych bakterii, zaburzenia hematologiczne takie jak niedokrwistość hemolityczna, agranulocytoza (znaczne zmniejszenie liczby wszystkich granulocytów), wydłużenie czasu krwawienia i czasu protrombinowego, nadmierna ruchliwość, drgawki, jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie okrężnicy, rzekomobłoniaste zapalenie jelit (objawiające się uporczywą biegunką w trakcie lub po zakończeniu leczenia), język czarny włochaty, zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna, śródmiąższowe zapalenie nerek, występowanie kryształów w moczu (krystaluria). Do rzadkich lub bardzo rzadkich ale potencjalnie ciężkich działań niepożądanych należą reakcje nadwrażliwości typu anafilaktycznego: obrzęk naczynioruchowy (możliwy obrzęk ust, języka, gardła i krtani, utrudniający oddychanie), wstrząs anafilaktyczny, a także ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, pęcherzowe złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, ostra uogólniona osutka krostkowa, choroba posurowicza, alergiczne zapalenie naczyń). Jeżeli wystąpią pierwsze objawy którejkolwiek z powyższych reakcji nadwrażliwości, należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem.Jeśli przyjmujesz chemioterapeutyki lub antybiotyki o działaniu bakteriostatycznym (tetracykliny, makrolidy, sulfonamidy), probenecyd, allopurinol, sulfasalazynę, metotreksat, digoksynę, disulfiram, leki przeciwzakrzepowe (jednoczesne podawanie z lekami przeciwzakrzepowymi z grupy pochodnych kumaryny może zwiększyć skłonność do krwawień), hormonalne środki antykoncepcyjne (podczas leczenia zaleca się stosowanie dodatkowych, niehormonalnych metod zapobiegania ciąży). Należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.Stosowanie w ciąży ograniczone jest od przypadków, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają ewentualne ryzyko dla płodu. Lek w niewielkich ilościach przenika do mleka matki. Lek może być stosowany w okresie karmienia piersią.
