Xylometazolin WZF 0,1% krople do nosa 10 ml

Ksylometazolina, czynny składnik leku Xylometazolin WZF po zastosowaniu miejscowym, zwęża naczynia krwionośne, zmniejszając przekrwienie, łagodzi odczyn zapalny, wysięk i obrzęk błony śluzowej noso-gardzieli, ułatwiając oddychanie przez nos.

Ksylometazolina stosowana jest najczęściej w leczeniu nieżytu nosa, również alergicznego, zapalenia zatok i ucha środkowego.

- Substancją czynną leku jest ksylometazoliny chlorowodorek. Każdy ml roztworu zawiera 1 mg ksylometazoliny chlorowodorku.
Każda kropla zawiera 0,05 mg ksylometazoliny chlorowodorku.
- Pozostałe składniki to: disodu fosforan dwunastowodny; sodu diwodorofosforan jednowodny; sodu chlorek; sorbitol; disodu edetynian; benzalkoniowy chlorek, roztwór; woda oczyszczona.

Lek zawiera 0,1 mg benzalkoniowego chlorku w każdym ml roztworu. Benzalkoniowy chlorek może powodować podrażnienie lub obrzęk wewnątrz nosa, zwłaszcza jeżeli jest stosowany przez długi czas.

Dorośli i dzieci po 12. roku życia. 2–3 krople do każdego otworu nosowego co 8–10 godzin; maksymalnie 3 dawki do otworu nosowego na dobę.
Leczenie zwykle nie powinno trwać dłużej niż 3–5 dni.

- Jeśli pacjent ma uczulenie (objawy, np. wysypka, obrzęk twarzy i gardła, duszność) na ksylometazoliny chlorowodorek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- Jeśli pacjentowi usunięto przysadkę mózgową lub przebył on inną operację układu nerwowego.
- Jeśli u pacjenta stwierdzono ubytki lub zmiany błony śluzowej nosa.

Jeśli u pacjenta wystąpią reakcje alergiczne, takie jak obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, powodujący trudności w oddychaniu lub przełykaniu, duszność, należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Reakcje takie występują bardzo rzadko.

Niezbyt często (występują rzadziej niż u 1 na 100 osób):
- krwawienie z nosa.

Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):
- nudności,
- ból głowy,
- osłabienie,
- zmęczenie,
- senność,
- zaburzenia widzenia,
- kołatanie serca,
- szybkie bicie serca,
- wzrost ciśnienia tętniczego (zwłaszcza u osób z chorobami układu krążenia).

Mogą wystąpić: podrażnienie i suchość w nosie, uczucie pieczenia w nosie i gardle, kichanie.
Stosowanie leku przez okres dłuższy niż zalecany i (lub) w dawkach większych niż zalecane może spowodować trudne do wyleczenia zmiany w błonie śluzowej nosa.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Xylometazolin WZF 0,1% należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

- Jeśli podczas stosowania leku wystąpią takie objawy jak bezsenność, zawroty głowy, drżenie, nieregularne bicie serca, podwyższone ciśnienie krwi, lek należy odstawić. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów, u których wcześniej, po zastosowaniu innych podobnie działających leków pojawiły się takie objawy.

- Pacjent powinien przed zastosowaniem leku poradzić się lekarza, jeśli występuje u niego:
- choroba serca (np. zespół długiego odstępu QT),
- wysokie ciśnienie krwi,
- dławica piersiowa (objawiająca się bólem w klatce piersiowej podczas wysiłku) lub inna choroba układu krążenia,
 - cukrzyca (zwiększone stężenie cukru we krwi),
- jaskra z zamkniętym kątem (zwiększone ciśnienie w oczach),
- rozrost prostaty,
- nadczynność tarczycy.

- Leku Xylometazolin WZF 0,1% nie należy stosować dłużej niż przez 5 dni, ponieważ przyjmowanie leku przez dłuższy czas może spowodować trudne do wyleczenia zmiany w błonie śluzowej nosa.

- Nie należy stosować leku Xylometazolin WZF 0,1% podczas leczenia lekami przeciwdepresyjnymi zwanymi trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi oraz inhibitorami MAO.

Należy unikać jednoczesnego przyjmowania leku Xylometazolin WZF 0,1% z lekami, takimi jak efedryna, pseudoefedryna (są składnikami leków stosowanych w przeziębieniu).

Nie należy stosować leku Xylometazolin WZF 0,1% w czasie ciąży.
Pacjentki karmiące piersią przed zastosowaniem leku powinny poradzić się lekarza.

Jeśli Xylometazolin WZF 0,1% jest stosowany zgodnie z informacją zawartą w tej ulotce, zazwyczaj nie wpływa na prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn.

Jeśli Xylometazolin WZF 0,1% jest stosowany długotrwale lub w dużych dawkach mogą u pacjenta wystąpić objawy niepożądane opisane w punkcie 4. (np. przyspieszone i nieregularne bicie serca, podwyższone ciśnienie krwi, ból głowy, senność), nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn do czasu ich ustąpienia.